Aangekomen bij de universiteit waren ze uit het zicht verdwenen. Hoewel voor mijn ogen fietsen in alle kleuren en modellen opdoemden, rijwielen met vijf bellen op het stuur of vijf spaken in het wiel verschenen en dito eigenaren hun pronkstuk een voor een op slot zetten, zag ik er niet wat ik eerder die ochtend nog zag. De krat was zoek.
De krat van vijf over negen was een zwarte. Die van zeven over negen was versierd met bloemetjes. En de exemplaren die zich bij de middelbare school in mijn gezichtsveld begaven, liepen uiteen van roze tot wit, van hout tot plastic en van frisdrank- tot bierkrat.
Anno 2010 fietst Nederland op een fiets met krat. Voorop, welteverstaan.
Rugzakken: zó 2009. Fietstassen: zó 2008. Maar de fietskrat die ‘zó 1956’
is, mag
retro genoemd worden en is dus weer wel hip. Mode is best
simpel.
Kenmerkend voor mode is ook de studenten er meestal maar weinig aan meedoen. Natuurlijk, ze proberen het wel. En een enkeling slaagt er ook in. Maar meestal volstaat toch de heilige S-eenheid: spijkerbroek, slobbertrui, sneakers.
Maar het gaat niet alleen om kleding. Ook modieuze accessoires, gadgets en andere attributen doen het meestal slecht onder de dames en heren studenten. Zo ook de fietskrat. Bierkratten zet je niet op een fiets. Die gebruik je als stoel of je levert hem in, zodat je weer een dag kan eten.
Het contrast kan niet groter zijn met de gemiddelde twaalfjarige in Nederland. Jongens kiezen voor de bierkrat (overigens opvallend vaak van het merk Heineken – hoeveel Hertog Jan aanprijzende vaders zouden tegen wil en dank zo’n kratje leeg hebben moeten drinken voor zoonlief?) want “dat is mannelijker”. Meisjes gaan veelal voor de rieten mand met bloemenslingers. “Dat vinden we mooier.”
Mannelijk of mooi, mijn rationele ik is toch ook altijd op zoek naar de functionaliteit van dit soort attributen. Je kan je boodschappen erin kwijt als je rugzak al vol zit, en je kunt snel bij de spullen die je erin vervoert. Prima. Maar je kunt er geen scherpe bochten mee maken, minder goed mee sturen en je fiets valt sneller om, volgens Veilig Verkeer Nederland. Minpuntjes. Om nog maar te zwijgen over de functionaliteit van een bierkrat met vakjes op je fiets. Dan kan je al je spullen in je krat mooi in 24 hokjes rangschikken?
Ik ben er nog niet over uit. Misschien vraag ik er wel een aan Sinterklaas – hoewel fietskratten over drie maanden waarschijnlijk al compleet not done zijn. Wie het wel weet: koop er een op internet voor vijftien euro. Met een leuke bijpassende stoffen polkadothoes voor acht euro erbij. Denk maar niet aan de productiekosten van deze artikelen. Die liggen rond de anderhalve euro. Betaal fijn het tienvoudige en wees hip – voor zo lang het duurt.
