Zegels

Ik zie het aan hoe hij kijkt, staat, zoekt. Zijn ogen strak gericht op de mensen net afgerekend hebben, bij de kassa vandaan lopen. Ook ik loop er net vandaan en hou mijn kassabon voor de scanner. Het deurtje draait open.

Hij houdt me in de gaten, maar ik moet toch echt langs ‘m lopen. Vijftig meter omlopen om hem te ontwijken gaat me toch ook weer te ver.

Ik kom steeds dichterbij. Ik zie hoe hij ook anderen aanspreekt, om hun spullen vraagt. Sommigen weigeren, anderen geven toe. Als ik snel doorloop val ik misschien niet op, heeft ie misschien net een ander in het vizier.

Maar nee: “Ik spaar de zegels op de achterkant van de kassabon. Mag ik die van u misschien hebben?” Nu moet u weten: bij een supermarktketen met dezelfde naam als een deelgemeente van Rotterdam zijn er gratis producten te verdienen door twaalf zegels op een kaart te plakken. Deze zegels staan op de achterkant van de kassabon die de klant bij het afrekenen in de handen gedrukt krijgt. De gratis producten variëren van een fles frisdrank of een zakje kattenvoer tot allesreiniger of een zak chips.

Wellicht komt het door de economische malaise, die tegenwoordig als verklaring voor elk willekeurig probleem kan dienen. Wellicht komt het ook door de Hollandse krenterigheid. Feit is dat er een ware run is op voornoemde zegeltjes. Zeker als er vaatwastabletten of wasmiddel mee te verdienen zijn.

Nu de man zijn diepste zegelwens aan mij kenbaar heeft gemaakt, kan ik vier dingen doen: 
1) Mijn kassabon voor zijn ogen verscheuren. Deze optie geeft waarschijnlijk de meeste voldoening. Het gadeslaan van zijn beteuterde gezichtje staat garant voor een geslaagde dag. 
2) Een gesprek met de man beginnen.
Waarom staat hij hier? Is het zijn eigen idee, of heeft zijn vrouw hem gestuurd? Hoe lang staat hij hier al? Weet hij ook dat het waarschijnlijk meer geld dan wel voldoening oplevert als hij de in deze supermarkthal gespendeerde uren besteedt aan een krantenwijk of aan vrijwilligerswerk? 
3) Mijn kassabon afstaan. 
4) De man negeren, de kassabon verfrommelen en buiten in de prullenbak gooien.

Vandaag kies ik voor optie 4. Stiekem is het namelijk nog mooier om de man in die prullenbak te zien graaien naar zijn felbegeerde zegels.