26 juni 2015

Met een dj op een dak

Hij was een student, net als ik. Ik zag het toen ik zijn huis binnenstapte. Het was midden in de nacht, of misschien het begin van de ochtend. Het huis was volgestouwd met zaken waar studentenhuizen vol mee staan. Lege kratten bier. Volle kratten bier. Oude fietsen, oude meubels, oude afwas.

Hij bezocht het toilet, vermoedde ik. Hij was in ieder geval kwijt. Her en der trok ik een deur open. Achter de eerste bleek de keuken verscholen. Het was bij de tweede deur dat een paar vrouwenogen mij indringend aankeken. De dame in kwestie droeg enkel lingerie. Ze stond op een levensgrote poster. Ik greep mijn telefoon, maakte er een foto van, en nog een, want de eerste was scheef en onscherp. Ik stuurde de foto naar wat vrienden, dat vonden ze vast grappig.



Gestommel klonk. Hij was er weer. Ik bekeek zijn gezicht: snor, voorzichtige baard. Donkere ogen, jongensachtige lach.

We liepen verder, trappen op. We stonden op het dak van het huis. Ik keek om me heen en herkende de omliggende straten, de hoge huizen, de kerk even verderop.

“Laatst stond er hier een inbreker”, vertelde hij. “Ik heb hem van het dak af geduwd.” Hij wees naar beneden, naar de binnentuin. Die lag zo’n drie meter onder ons, schatte ik. “We hebben hier op het dak staan vechten. Gelukkig viel híj, niet ik. Toen hebben we de politie gebeld, die heeft hem meegenomen.”

Hij was een dj. Ik zag het toen ik zijn kamer binnenstapte. Tientallen platen stonden opgestapeld in kisten die een groot deel van de ruimte vulden. Het mengpaneel en aanverwante elektronica stonden ernaast.

Hij liet zijn felgekleurde rugzak van zijn rug glijden. Eerder had ik hem gevraagd waarom hij die eigenlijk bij zich had. “Daar zit mijn wiet in”, zei hij. Ik stond nog steeds in de deuropening en observeerde hem terwijl hij over zijn platen gebogen stond, op zoek naar het juiste geluid.

Toen hij de elpee had gevonden, schoof hij hem voorzichtig uit de hoes en legde hem op de pick-up. Diepe, donkere klanken. Ik luisterde en zag het buiten licht worden door het kleine raam van de zolderkamer. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten