De stilte van niets

Na tien minuten op het rode pluche moest ik vaststellen dat de avond anders liep dan ik mij eerder had voorgesteld. Dat kwam niet zozeer door wat er zich op het podium voor mij afspeelde. Daar zat één man met een kapotte gitaar en een indrukwekkende bajan en stond één man in pak met een vrolijke grijns en een kalend hoofd. Als de man met de bajan niet zong of speelde, vertelde de man in pak een verhaal. Dat ging dan over Rusland: van zwerfhonden in de Moskouse metro tot dronken nomaden boven de poolcirkel.

Het gebrek aan vervulde verwachtingen werd wél veroorzaakt door wat er zich naast mij afspeelde. Een normaal uitziende man – bril, baard, buik – bleek daar sinds het begin van de voorstelling een niet-aflatende interesse te hebben in het A4’tje dat als toegangskaart had gediend. Hij aaide het. Bekeek het aandachtig. Vouwde het dubbel. En nog eens.

Het verhaal op het podium ging inmiddels over neerstortend raketafval in het Altajgebergte. Een inspiratiebron voor mijn buurman op het pluche: hij begon een vliegtuig te vouwen.

Ik kon mijn aandacht niet meer bij het verhaal houden. Ik kon alleen nog kijken naar de vormen die het A4-papier begon aan te nemen. Even was ik bang dat de buurman met baard het vliegtuig op het podium zou laten vliegen. We zaten op rij zes – een goed gevouwen en geworpen exemplaar zou het zeker redden. Hij deed het niet. Ik weet niet zo goed of ik teleurgesteld was of juist opgelucht.

Toch moest het ergste toen nog komen. De man in pak vertelde over stilte. Over wandelen over de verlaten toendra, waar je al gauw de weg kwijtraakt omdat ‘niets’ onderscheiden van ‘nog steeds niets’ lastiger is dan je denkt. Over de stilte van al dat niets.

Hij wilde het in deze zaal ook wel eens proberen, die stilte van niets. Het was waarschijnlijk het slechtste idee van de avond.

Achter mij klonk de ademhaling van een astmatische zeventiger. Op het eerste balkon klonk gekuch. Op het tweede balkon een ingehouden lach. Voor mij gefriemel aan een kledingstuk. En naast mij, daar werd een wit A4-vliegtuig voorbereid op zijn eerste vlucht.